Whistle Oer The Lave O

    whistle o'er the lave o't

    first when maggie was my care,

    heav'n, i thought, was in her air,

    now we're married—speir nae mair,

    but whistle o'er the lave o't!

    meg was meek, and meg was mild,

    sweet and harmless as a child—

    wiser men than me's beguil'd;

    whistle o'er the lave o't!

    how we live, my meg and me,

    how we love, and how we gree,

    i care na by how few may see—

    whistle o'er the lave o't!

    wha i wish were maggot's meat,

    dish'd up in her winding-sheet,

    i could write—but meg mau—

    whistle o'er the lave o't!